Glutenfout

Een van de tofste dingen is als mensen rekening met je houden. Als je ergens op verjaardagsvisite gaat en er zijn speciaal voor jou glutenvrije brownies in huis gehaald, bijvoorbeeld. Ik heb zelf altijd koekjes in mijn handtas zitten voor de zekerheid maar als ik bij familie op bezoek ga, hebben zij altijd wel wat in huis voor mij en mijn vader. Of als ze dan vertellen dat ze eigenlijk zelf glutenvrije brownies wilden maken maar niet zeker wisten of de bakvorm en de oven besmettingsvrij waren en daarom maar wat hebben gekocht. Ik vind het altijd ontzettend lief en ook tof om te horen dat ze echt meedenken over besmettingsgevaar en rekening houden met mijn glutenvrije dieet.

Hapjes van tafel

Waar ik wel zelf op moet letten is dat ik geen hapjes meer van tafel kan pakken. Vroeger at ik samen met mijn neefjes altijd de halve hapjestafel leeg en die gewoonte zit er nog steeds in. Ik merk dat ik vaak automatisch al naar een wrap met zalm of een stokbroodje grijp voor dat ik besef dat dat niet zo’n slim idee is. Zelfs komkommerschijfjes of een mozzarella-tomaat prikker is eigenlijk al niet verstandig om te eten, maar dat ben ik eerder geneigd om dan te pakken.

Sinds ik op de uni zit, merk ik dat mijn angst om ziek te worden op de uni wel wat gegroeid is. Afgelopen week ging het dan ook mis, om onbekende reden. Ik zat net in een college toen ik misselijk werd (een relatief nieuw symptoom van een slechte reactie op gluten) dus ik heb dat college maar snel verlaten en was onderweg naar de bushalte toen ik bijna over mijn nek ging. Niet echt tof, maar gelukkig kwam een vriend me helpen en thuisbrengen (wat een reis van ongeveer 2 uur is) en tegen de tijd dat ik weer bijna thuis was, was het alweer gezakt – gelukkig.

Op dat soort momenten is het echt top dat ik op de uni vrienden heb gevonden waarop ik kan vertrouwen en die me niet raar aankijken vanwege mijn coeliakie. Dit fiasco had wel tot gevolg dat ik altijd een plastic zak in mijn tas heb zitten, mocht ik niet in de buurt zijn van een wc. Hopelijk blijft het ook bij dit verhaal en eet ik voorlopig alleen nog maar dingen die ik zelf van thuis mee heb gebracht.